Bugun oglen facebook'ta yoga studyo asistanimizin havuz basinda bikiniyle cekilmis resmini gordum ve bi anda delirdim, “Zaten part-time eleman, 9-13 arasi calisiyor olmasi gereken saatte bu kizin havuzda ne isi var” diye. Oysa ben sabahtan zaten 2 seans ders vermis, ucu ucuna planladigim kahvalti randevuma 5 dakika gec kalmis ve pazartesi bitirmem gerereken tasarim isini hala baskiya verememis olmanin stresiyle kosusturuyordum ve diger insanlar 4 gundur durmadan yagan yagmurdan sonra gunesin tadini cikariyorlardi. 
Kahvaltida  bulustugum arkadasim 28 yillik satis kariyerini 2 yil once bi anda  birakmis ve simdi yilin cogunda Asya'daki luks resort'larda masaj  terapisti olarak calisiyor, kalan kisminda da geziyor. Nasi rahat, nasi  seker ve herseyle barisik... Onunla konusuruken farkettim ki, ben cennet  diye geldigim Bali'de kendime kucuk capta bir Istanbul'lu memur hayati  yaratmisim. Anadolu yakasinda oturup, Ikitelli'de rutin bir iste  calisan, her zaman bir sonraki adim icin kaygilanan, aksamlari “eve  gitmeden bisey unuttum mu”, sabahlari ise “otobuse yetisebilecek miyim”  diye devamli stres yasayan, haftasonlarini iple ceken bir elemandan  hicbir farkim yok. Hangi studyoda kac saat ders verdim, kac ogrenci  geldi, kartvizitleri nerede bastirabilirim, nerede Cranio Sacral  seanslari verebilirim, yarinki ders akisini ne zaman hazirlayacagim,  arkadaslarimin maillerine 10 gundur cevap yazamadim diye devamli bir  kaygi halindeyim. 
Soyle  sakince bi oturup dusununce hayatimda hersey aslinda cok yolunda  gidiyor. Yolunda demek bile haksizlik, burada hayat Dubai'deyken hayal  edemeyecegim kadar kolay ve guzel basladi benim icin. Ama ben hala “ya  bu olmazsa, ya su gerceklesmezse” diye bardagin bos tarafina odaklanip  duruyorum. Farkettim ki stres sadece mekana ya da duruma bagli degilmis,  cogunu ben kendim yaratiyormusum. Dunyanin en guzel adasinda, nefis  insanlarla harika bir hayat yasiyorum ama hala adanin ritminde degilim.  Istanbul'da mi, Dubai'de mi nerde bilmiyorum ama icime metropol kacmis  ve ben koye tasinip horoz sesleriyle uyansam da metropol de benimle  gelmis... 
Ve  hala icimden bir ses bana diyor ki “otur ve yasadigin durumu madde  madde yaz, sonra kendine bir zaman limiti belirleyip stresten nasi  kurtulurum diye olayi projelendir”... 
Ya  da bir ogleden sonra yoga dersimi baskasina satip okyanus kiyisina  gidip tekrar asagidaki gibi fotograflar cekeyim, arada da o sesi  okyanusa salip coook uzak kiyilara gondereyim?
![]()  | 
| Nusa Lembongan Island | 
![]()  | 
| Gado Gado Beach, Seminyak | 



Heheheh:)Ne kadar güzel bir tespit!
ReplyDeleteBacım , bi de nooolur şu kelime doğrulatma ayarını kaldır!
ReplyDeleteDileginiz gerceklesmistir efenim :) Yanaklarinizdan hasretle operim
ReplyDelete