Bugun oglen facebook'ta yoga studyo asistanimizin havuz basinda bikiniyle cekilmis resmini gordum ve bi anda delirdim, “Zaten part-time eleman, 9-13 arasi calisiyor olmasi gereken saatte bu kizin havuzda ne isi var” diye. Oysa ben sabahtan zaten 2 seans ders vermis, ucu ucuna planladigim kahvalti randevuma 5 dakika gec kalmis ve pazartesi bitirmem gerereken tasarim isini hala baskiya verememis olmanin stresiyle kosusturuyordum ve diger insanlar 4 gundur durmadan yagan yagmurdan sonra gunesin tadini cikariyorlardi.
Kahvaltida bulustugum arkadasim 28 yillik satis kariyerini 2 yil once bi anda birakmis ve simdi yilin cogunda Asya'daki luks resort'larda masaj terapisti olarak calisiyor, kalan kisminda da geziyor. Nasi rahat, nasi seker ve herseyle barisik... Onunla konusuruken farkettim ki, ben cennet diye geldigim Bali'de kendime kucuk capta bir Istanbul'lu memur hayati yaratmisim. Anadolu yakasinda oturup, Ikitelli'de rutin bir iste calisan, her zaman bir sonraki adim icin kaygilanan, aksamlari “eve gitmeden bisey unuttum mu”, sabahlari ise “otobuse yetisebilecek miyim” diye devamli stres yasayan, haftasonlarini iple ceken bir elemandan hicbir farkim yok. Hangi studyoda kac saat ders verdim, kac ogrenci geldi, kartvizitleri nerede bastirabilirim, nerede Cranio Sacral seanslari verebilirim, yarinki ders akisini ne zaman hazirlayacagim, arkadaslarimin maillerine 10 gundur cevap yazamadim diye devamli bir kaygi halindeyim.
Soyle sakince bi oturup dusununce hayatimda hersey aslinda cok yolunda gidiyor. Yolunda demek bile haksizlik, burada hayat Dubai'deyken hayal edemeyecegim kadar kolay ve guzel basladi benim icin. Ama ben hala “ya bu olmazsa, ya su gerceklesmezse” diye bardagin bos tarafina odaklanip duruyorum. Farkettim ki stres sadece mekana ya da duruma bagli degilmis, cogunu ben kendim yaratiyormusum. Dunyanin en guzel adasinda, nefis insanlarla harika bir hayat yasiyorum ama hala adanin ritminde degilim. Istanbul'da mi, Dubai'de mi nerde bilmiyorum ama icime metropol kacmis ve ben koye tasinip horoz sesleriyle uyansam da metropol de benimle gelmis...
Ve hala icimden bir ses bana diyor ki “otur ve yasadigin durumu madde madde yaz, sonra kendine bir zaman limiti belirleyip stresten nasi kurtulurum diye olayi projelendir”...
Ya da bir ogleden sonra yoga dersimi baskasina satip okyanus kiyisina gidip tekrar asagidaki gibi fotograflar cekeyim, arada da o sesi okyanusa salip coook uzak kiyilara gondereyim?
Nusa Lembongan Island |
Gado Gado Beach, Seminyak |
Heheheh:)Ne kadar güzel bir tespit!
ReplyDeleteBacım , bi de nooolur şu kelime doğrulatma ayarını kaldır!
ReplyDeleteDileginiz gerceklesmistir efenim :) Yanaklarinizdan hasretle operim
ReplyDelete