daireler ve zaman

Bugun ogleden sonra SOSA (School of Sacred Arts) Yoga Hocalik Egitimi'nin acilis torenindeydim. Bir yil once, yaklasik ayni zamanlarda, ayni studyoda yine ayni  torendeydim, daire seklinde oturup muhtesem bir acilis yapmistik. Gecen yil da ayni sekilde kocaman bir daire olusturmustuk, hocalarimizdan biri daireyi cicege benzetmisti. Ogrenciler gunese dogru acilan yukari kisimdaydi, hocalar ve asistanlarsa onlari destekleyen yapraklara yakin kisimdi. Gecen yil yoga hocasi olmak icin katilan ogrencilerden biriydim, gunese yakindim. Bu yil ise egitimin “Yoga and Energetics” bolumunde asistan hoca olarak yer alacagim. 2 gunluk bir kisimda da olsa yoga hocasi olmak icin Bali'ye gelenleri energetics konusunda destekleyecegim. Daire ayni daire, basi sonu, yukarisi, rutbesi yok. Sadece bakis acisi dairedeki konumumu degistiriyor.

Torenden cikip eve dogru yururken gecen yildan bu yana hayatimda ne kadar cok sey degisti diye dusundum. Degisim nerede basladi diye bi cizgi atmak cok zor;

2009 Haziran'inda Dubai'de isten ciklarildigimda mi,

issizken Asya'yi gezmeye karar verdigimde mi,

yoga hocamin “Asya'ya gitmisken kesin Bali'ye git birkac hafta orada yoga yap” dediginde mi, 
ayni yil Ekim'de sevgilimden ayrildigimda mi,

3 hafta diye geldigim Bali'de 7 ay boyunca kaldigim her gun mu,

yoksa hocalik egitimini tamamladigim o Pazar gunu mu?

Ve acaba gercekten degistim mi, yoksa uzuuun ve dolambacli bir yoldan sonra gercekten olmam gereken yere mi ulastim? Ulasilabilir oyle bir yer var mi, onu bile bilmiyorum.

2 yil oncesinden bir kesit alirsam Dubai'de Microsoft'ta Ortadogu ve Afrika sorumlulugu olan bir pozisyonda calisip, cok guzel bir evde oturup guzel arabalara binip, guzel arkadaslarimla colde nefis fantazi bir hayat yasiyordum. “Soyle mutsuzdum boyle tatminsizdim, icimde hep de biseyler eksikti” falan diyemeyecegim. Kurumsal is hayati devamli aklimi karistiriyordu ama cok para kazanip sonra o parayi alisveris merkezlerinde catir catir harcamak, istedigim zaman istedigim yere ucabilmek, 72 ulkeyle ayni anda calisabilmek de guzeldi.

Simdi ise Ubud diye bir koyde, Bali'li buyuk bir ailenin bahcesinde kucuk bir odada yasiyorum. Tum esyalarimi toplasak belki 40 kilo eder. Yoga hocasi ve Cranio Sacral terapist olarak, hicbir maas, sosyal guvence, sigorta garantisi olmadan yasamaya calisiyorum. Burada da “Bali'ye geldim bir anda hayatim degisti, metropolitan sehirden basit koye tasininca filmlerdeki gibi bir anda bolluk, sonsuz ask ve parayi buldum” demek isterdim. (Sonsuz aski aramiyorum bile zaten!) Cok calisiyorum cok yoruluyorum, buradaki yavaslik ve teknoloji eksikligi bazen beni delirtiyor. Parasizliga bu hayatimda hic alisabilecek miyim bilmiyorum... Ama garip bir sekilde mutluyum. Burada olmayi ben sectim, burasi benim kozam ve Ubud'da uyandigim her sabah daha da mutlu oluyorum.